PNG vs. JPG

Chociaż GIF-y są czasami nadal używane, gdy potrzebna jest animacja, prawie wszystkie obrazy w sieci są teraz w formacie JPG lub PNG. Te dwa formaty reprezentują najlepsze kompromisy między jakością a rozmiarem, które sprawiają, że są idealne dla obrazów internetowych. Oczywiście, ich użycie nie jest ograniczone do sieci. Są to świetne formaty uniwersalne dla różnych scenariuszy przypadków użycia. W tym poście, weźmiemy głębokie nurkowanie w obu formatach i damy ci narzędzia, których potrzebujesz, aby zdecydować, kiedy użyć PNG vs. JPG, wyjaśniając mocne i słabe strony każdego formatu.

Zastrzeżenie: Używamy linków partnerskich do produktów wymienionych na tej stronie. Kiedy klikniesz na link partnerski i dokonasz zakupu, otrzymujemy prowizję. Jeśli chcesz wesprzeć nasz portal, możesz skorzystać z tych linków. W przeciwnym razie możesz znaleźć polecane produkty za pomocą wyszukiwarki.

Aby zrozumieć różnicę między JPEG i PNG, musimy najpierw zrozumieć różnicę między kompresją stratną i bezstratną. Z kilkoma wyjątkami, wszystkie formaty obrazów są w jakiś sposób skompresowane. Nieskompresowany obraz może zawierać do 32 bitów na piksel. Przy obrazach mierzących obecnie miliony pikseli, rozmiar pliku może stać się ogromny bardzo szybko. Jest to szczególnie ważne dla stron internetowych, aby te obrazy nie zasysały ogromnych ilości pasma i nie zabierały czasu na załadowanie, gdy klient odwiedza stronę. Oczywiście, mniejsze rozmiary plików utrzymują również nasze dyski twarde od wypełniania się na nas zbyt szybko.

Istnieją dwa główne sposoby kompresji plików. Lossy i Lossless. Te dwie metody stanowią sedno różnicy między PNG a JPEG. Bezstratna kompresja obrazu zmniejsza plik bez utraty jakości. Oznacza to, że zmniejsza się ilość kompresji, która może mieć miejsce, ale czyni ją niezauważalną dla użytkownika końcowego. Jeśli chcemy zmniejszyć rozmiar obrazu jeszcze bardziej, musimy użyć stratnej kompresji obrazu. Stratny algorytm kompresji obrazu, jak sama nazwa wskazuje, straci część danych obrazu podczas procesu kompresji. Poprzez inteligentne odrzucenie części danych, rozmiar obrazu może być zmniejszony znacznie bardziej niż pozwoliłby na to format kompresji bezstratnej.

Prawdopodobnie domyślasz się już, że jeden z tych formatów jest stratny, a drugi bezstratny. Teraz, gdy rozumiesz dwa główne rodzaje kompresji, zobaczmy, jak to się ma do wyboru między PNG a JPG następnym razem, gdy będziesz musiał zapisać obraz.

Starszy z formatów, JPEG, jest formatem stratnym. Został on wprowadzony po raz pierwszy w 1992 roku i ma swoje korzenie w metodach, które sięgają 1973 roku. Działa on dzięki wykorzystaniu wiedzy, że nasz mózg odrzuca pewne informacje o wysokiej częstotliwości i inteligentnie odrzuca te informacje z obrazu. Oczywiście, plik JPEG może zdecydować się na odrzucenie większej ilości informacji niż nasz mózg, aby jeszcze bardziej zmniejszyć rozmiar pliku. Nie jest również prawie tak inteligentny jak nasz mózg w podejmowaniu decyzji, które informacje są bezpieczne do odrzucenia.

Ponieważ działa przez odrzucenie wysokiej częstotliwości informacji, rzeczy, takich jak szybkie zmiany odcieni i zmiany w gradacji, JPEG nie działa tak dobrze dla obrazów, które składają się bardziej z jednolitych kolorów niż z szybko zmieniających się. W tych przypadkach, to nadal odrzuca informacje, ale nasze mózgi nie są już ignorując fakt, że informacje zniknęły. W rezultacie artefakty kompresji są bardzo widoczne, a jakość obrazu nie wygląda tak dobrze, jak na obrazie z większą ilością drobnych szczegółów.

Format JPEG teoretycznie pozwala na format bezstratny, ale większość oprogramowania nie obsługuje tej opcji. Stratny format pozwala również użytkownikowi dostosować wielkość kompresji, które chcą zastosować, więc mogą dostosować kompresję do konkretnego obrazu jest używany, ale zawsze będzie trochę kompresji stosowane.

Po raz pierwszy pojawił się w 1996 roku, PNG został zaprojektowany jako zamiennik dla formatu GIF. GIF był utrudniony przez problemy patentowe i obsługiwał tylko 256 kolorów na raz. Ponieważ monitory w tym czasie obsługiwały miliony kolorów, GIF nie był już wystarczający z punktu widzenia jakości. JPEG istniał w tym czasie dla wyższych potrzeb kolorystycznych, ale cierpiał z powodu stratnej kompresji, która uczyniła go nieodpowiednim dla wielu typów obrazów.

Ponieważ JPEG jest formatem stratnym w naszym showdown JPEG lub PNG, to wynika z tego, że PNG jest formatem bezstratnym. W rzeczywistości istnieje kilka różnych filtrów kompresji bezstratnej, które PNG może wykorzystać. Może on również obsługiwać wiele różnych typów obrazów. Te typy obrazów to:

• Grayscale - Prosty obraz czarno-biały.

• Indeksowany - obraz składający się z indeksów do palety kolorów, która jest ograniczona do 256 kolorów.

• RGB - obraz typu truecolor, składający się z milionów możliwych kolorów.

W przeciwieństwie do plików JPEG, PNG pozwala na przezroczystość obrazu poprzez przechowywanie czegoś, co nazywa się kanałem alfa. Wszystkie trzy typy obrazów obsługiwane przez format PNG mogą zawierać przezroczystość. Przyjęcie PNG w stosunku do GIF było powolne, częściowo z powodu faktu, że przeglądarka Internet Explorer miała błędną implementację formatu aż do wersji 9.0. Obecnie jednak GIF można zobaczyć tylko wtedy, gdy potrzebna jest jego funkcja animacji, nieobsługiwana przez podstawowy format PNG.

Jak więc zdecydować pomiędzy JPG vs PNG dla swojego projektu? Odpowiedź zależy od Twoich potrzeb. Ponieważ fotografia prawie zawsze ma do czynienia z obrazami o wysokiej częstotliwości, wypełnionymi typami gradientów i drobnych szczegółów, które ma prawdziwy obiekt, i że nasze własne metody filtrowania mózgu ewoluowały dla, JPEG sprawia, że najczęstszym wyborem dla zdjęć.

Istnieją oczywiście wyjątki od tej reguły. Jednym z problemów z kompresją stratną jest to, że jeśli będziesz otwierać go, a następnie ponownie zapisywać w formacie stratnym, właśnie podwoiłeś swoją stratę. Oznacza to, że stratne formaty plików ulegają degradacji za każdym razem, gdy je otwierasz, a następnie zapisujesz. Należy pamiętać, że wielokrotne zapisywanie tego samego otwartego pliku nie spowoduje tego zjawiska. To akt zapisywania, a następnie ponownego otwierania spowoduje dodatkową stratę. Jeśli planujesz wielokrotną edycję tego samego pliku, weź to pod uwagę.

Jeśli twój obraz jest rysunek, który będzie miał wiele przestrzeni z jednolitych kolorów, lub nawet zdjęcie z dość dużo tekstu nałożonego na nim, który również ma duże ilości stałych kolorów, to będziesz chciał zdecydować się na PNG. Jak wspomnieliśmy w sekcji stratne vs. bezstratne, formaty stratne, takie jak JPEG, tracą swoją jakość, gdy używane są duże przestrzenie jednolitych kolorów.

Jeśli potrzebujesz formatu do druku, a Twoja drukarka obsługuje przestrzeń kolorów RGB, to większość z tych samych zaleceń dla JPG lub PNG ma zastosowanie jak powyżej. Zazwyczaj w przypadku druku, kwestia JPEG vs PNG nie jest istotna, ponieważ profesjonaliści używają formatu o wyższej jakości, takiego jak TIFF lub PSD.

Jeśli potrzebujesz jakiegoś sprzętu fotograficznego, sprawdź co oferuje Amazon: